Ο δράκος του παραμυθιού

Κάθε παραμυθι,έχει τον δικό του δράκο. Άλλες φορές είναι καλός,άλλες φορές είναι κακός. Κάθε φορά,όμως,είναι αναπόσπαστο μέρος του παραμυθιού.Μερικές φορές,τη θέση του την παίρνει η κακιά μάγισσα-αυτή,σε κάθε περίπτωση,είναι κακιά!
Στο δικό μας παραμύθι,καρδιά μου,ποιός άραγε να είναι ο δράκος; Και η κακιά μάγισσα,πότε θα κάνει την εμφάνισή της;Μήπως ξεκινάει δειλά δειλά να αποκαλύπτεται όταν η κλωστή της ανέμης μας τυλίγει και μας φέρνει ολοένα και πιο κοντά; Μήπως απλά περιμένει τη στιγμή που η κλωστούλα αυτή θα τεντωθεί,για να κάνει την εμφάνισή της και να παίξει πάνω στις εύθραυστες ισορροπίες μας;
Πόσο θα ήθελα να σου έλεγα πως το δικό μας το παραμύθι,δεν έχει δράκο!!Να στο έλεγα και να σε αποκοίμιζα έπειτα στην αγκαλιά μου-σίγουρο,ασφαλή και προστατευμένο από τους δράκους και τις μάγισσες!
Γιατί ναι, η ζωή όπως και ο έρωτας είναι ένα παραμύθι.Έχει πρίγκηπες και πριγκήπισσες,αλλά έχει και δράκους και μάγισσες...
Στο δικό μας παραμύθι,ποιός άραγε να είναι ο θριαμβευτής;